Voor de individuele patiënt kan de huisarts veel betekenen als het om preventie van cardiovasculaire aandoeningen gaat. Maar op het gebied van universele preventie moet de overheid haar verantwoordelijkheid nemen, stellen huisarts-onderzoeker Frans Rutten en collega’s.
Eind 2021 startte Isala in Zwolle met een poli integratieve zorg, waar oncologiepatiënten terechtkunnen met vragen over aanvullende zorg buiten het ziekenhuis. Bijvoorbeeld over voedingssupplementen, yoga of leefstijl. Patiënten blijken dit waardevol te vinden. En de consulten verdienen zichzelf terug.
‘Opschuiven naar een voedingspatroon met meer plantaardige en minder dierlijke eiwitten is beter voor het milieu en gezonder voor de meeste Nederlanders.’ Dat concludeerde de Gezondheidsraad onlangs. Medisch Contact vroeg zijn lezers of ze het minderen van vlees in de spreekkamer bespreken en wat ze zelf op hun bord scheppen.
In de benadering en behandeling van patiënten met obesitas moet meer oog zijn voor behandelperspectief en de mentale kant. Dat zeggen drie artsen die zelf ervaringsdeskundige zijn, en die ieder een eigen obesitaskoers bepleiten.
Myopie of bijziendheid is een geruisloos aanzwellende leefstijlepidemie met forse sociaaleconomische ongelijkheid. Preventie is urgent. Hoge myopie, met een afwijking vanaf -6 D, leidt namelijk in 25 procent van de gevallen tot slechtziendheid en in 10 procent zelfs tot blindheid.
Barbecueën, zonnebaden in de volle zon, klussen met een kettingzaag, oesters eten, alcohol, fietsen in Londen. The Guardian vroeg onlangs een dozijn artsen met verschillende medisch specialismen naar dingen of gedragingen die zij mijden als gevolg van wat ze in praktijk zien. En dit waren enkele van hun antwoorden.
Na vijftien jaar is de obesitasrichtlijn voor volwassenen eindelijk geüpdatet. Richtlijnvoorzitter én internist-endocrinoloog Liesbeth van Rossum licht enkele nieuwe aanbevelingen toe.
In het ziekenhuis ‘liggen’ is ongezond. Terwijl er genoeg manieren zijn om de patiënt te mobiliseren. Meryem Kilic-Karaaslan en Erik Scherder van de Nederlandse Sportraad opperen vijf routes naar een beweeglijkere en dus fittere patiënt.
Er was al een Handboek Leefstijlgeneeskunde waaraan verschillende auteurs meewerkten, nu is er Leefstijlgeneeskunde in de praktijk en dat is de vrucht van slechts één auteur, Marjolein Streur-Kranenburg, coach en gezondheidswetenschapper.
Met voeding kun je een belangrijke bijdrage leveren aan je gezondheid, dat is bekend. De zussen Jansen richten hun pijlen in hun nieuwste kookboek op cholesterol. Maar pas op: ‘Een dichtgeslibd bloedvat kun je niet open eten.’
Wat staat er wereldwijd op het ziekenhuismenu? Ziekenhuiseten uit veertien verschillende landen wordt voorzien van deskundig commentaar van diëtist Rachel van der Lugt en chef-kok Tony Draaisma van Ziekenhuis Gelderse Vallei (ZGV). Dat ziekenhuis, niet toevallig nabij ‘fooduniversity’ Wageningen, besteedt extra aandacht aan voeding.
De geneeskundestudie heeft veel te weinig aandacht voor het belang van een gezonde leefstijl. Daarom richtte een groep studenten vijf jaar geleden Student en Leefstijl op. ‘We hopen de maatschappij een stukje gezonder te maken.’
Bijna 13 procent van de 14-jarigen gaf aan weleens één of meer symptomen van een eetbui te ervaren, zoals controleverlies, en ruim een derde daarvan zijn jongens. Dat schrijven Ivonne Derks e.a. in Journal of Eating Disorders op basis van data uit de Generation R-studie van het Erasmus MC.
Obesitasexpert en internist-endocrinoloog Liesbeth van Rossum hoopt dat artsen obesitaspatiënten ‘de wind mee willen geven’. Zowel op maatschappelijk als medisch vlak is volgens haar nog veel te winnen om mensen met ziek vet te helpen. ‘Obesitas is niet simpel.’
Het mooie aan mijn werk bij Medisch Contact vind ik de wekelijkse cerebrale prikkeling bij ingezonden artikelen of bij opmerkelijke interviews die we als redactie zelf maken.
De baten van preventie worden doorgaans te laag ingeschat. Door niet te kijken naar de zorgkosten, maar naar de kosteneffectiviteit van preventiemaatregelen – de gewonnen quality adjusted lifeyears per euro – blijkt het rendement van maatregelen veel hoger.
Het Zorginstituut heeft het ministerie van Volksgezondheid geadviseerd na Saxenda ook het antiobesistasmedicijn Mysimba uit het basispakket te vergoeden. Nu vraag ik mij af: is deze behandeling duurzaam? Of vooral duur?
Zorgverleners en patiënten met diabetes zien de noodzaak van een leefstijlaanpak vaak verschillend. Dat blijkt uit een onderzoek van Yvo Sijpkens, internist in Haaglanden Medisch Centrum en Gerda Pot en Peter Voshol, onderzoekers van het Louis Bolk Instituut.
Maak leefstijl bespreekbaar en motiveer uw patiënten om gezondere keuzes te maken. De Federatie Medisch Specialisten ontwikkelde samen met E-infuse de geaccrediteerde e-learning ‘Leefstijlinterventies in de praktijk’.
Iets meer dan duizend dagen na het verschijnen van haar boek De eerste 1000 dagen komt hoogleraar vroege ontwikkeling en gezondheid Tessa Roseboom met een vervolg op dat succesvolle boek.
Het Zorginstituut heeft voor het eerst een medicijn goedgekeurd om obesitas te behandelen. Het middel, Saxenda, wordt vergoed voor personen met een BMI van 35 of hoger, die al deelnemen aan een gecombineerde leefstijlinterventie (GLI). Behandeling kost ongeveer 2600 euro per patiënt per jaar en zit vanaf 1 april in het basispakket.
Een maagverkleining zonder aandacht voor de leefstijl van de patiënt kan niet en mag niet. Toch krijgen veel patiënten ook zónder leefstijlbegeleiding al een verwijzing naar de Nederlandse Obesitas Kliniek. Hoe kan dat?
Remi Daviet en collega’s schrijven in Nature Communications dat ze zelfs bij milde tot matige alcoholdrinkers al een afname in hersenvolume vonden en die negatieve associatie was niet-lineair.
Onlangs is de website Leefstijl in de zorg live gegaan. Met artikelen, video’s, whitepapers en tips voor boeken en congressen. De informatie is bedoeld voor onder andere artsen, POH’s, psychologen en paramedici.
Voor patiënten met een hartaandoening geldt: hoe meer matige tot krachtige fysieke activiteit, hoe groter de gezondheidswinst. Dat schrijven Esmée Bakker (Radboudumc) en collega’s in PLOS Medicine.
